Warmteopslag in oude mestput
Zelfvoorzienend voor je warmtebehoefte en van “het gas af” dat is het toekomstbeeld dat ondernemer Ellen Kok voor ogen heeft. Het gaat hier zo’n 10.000 m3 gas dat nodig is om 7 woningen te verwarmen. Met het POP 3 project warmteopslag in een oude mestput komt de realiteit een stapje dichter bij dit toekomstbeeld.
In Cothen ligt het gemeentelijk monument De Nachtdijk. Ongeveer 20 jaar geleden heeft de familie Kok heeft deze karakteristieke boerderij met bijbehorende grond en gebouwen gekocht. De afgelopen jaren is er al veel verbouwd en gesloopt.
Op dit moment worden het gemeentelijk monument, de nog vrijstaande agrarische gebouwen en de hooiberg verbouwd tot levensloopbestendige appartementen, waar ouderen zelfstandig kunnen blijven wonen, in combinatie met een Bed & Breakfast/Familiehuis.
Duurzaamheid als rode draad
Duurzaamheid is een rode draad in het doen en laten van ondernemer Ellen Kok. In de B&B wordt dit al toegepast door bijvoorbeeld gebruik te maken van grijswater en zonne- energie via heatpipes en zonnepanelen. Het mes snijdt aan twee kanten want als straks alle gebouwen klaar zijn is het ook prettig als de energierekening niet te hoog wordt.
Van idee naar projectvoorstel
De mestput die hoorde bij een afgebroken jongveestal is blijven liggen. Deze mestput, van zwaar bewapend beton was lastig weg te halen en had geen functie meer. Familieleden hadden al grappend gezegd: “kun je daar geen zwembad van maken”. Dat bracht Ellen op het idee om de put een nieuwe bestemming te geven maar dan als warmteopslag.
In theorie is de put er groot genoeg voor en er zijn ook veel technieken voor warmteopslag. Maar er is geen goed werkend systeem bekend dat alle technische voorzieningen goed op elkaar afstemt. Het idee past goed bij het thema innovatieve methoden voor duurzame energie van het LEADER gebied Utrecht-Oost. En na een gesprek met de LEADER coördinator is het idee omgezet in een projectvoorstel.
Het project tot nu toe
In het project zijn allerlei vragen te beantwoorden die moeten uitmonden in een advies over hoe de warmteopslag in mestput en het gebruik van deze warmte in verschillende gebouwen er in de praktijk uit moet komen te zien. Het gaat hierbij om vragen zoals: Waar komt de warmte vandaan die in de mestput moet worden opgeslagen, is dat bijvoorbeeld van de zonnepanelen, de heatpipes of de buitenlucht zelf? Hoe moet de warmte worden opgeslagen?
Het blijkt nog best lastig om een adviseur te vinden die aan de opdracht wil werken. Dit komt omdat het vakgebied rond warmteopslag enorm in beweging is en experts erg druk zijn. Van één adviseur is een voorstel binnengekomen, maar dat gaf nog onvoldoende duidelijk antwoord op de vragen. Een andere adviseur is nu bezig met berekeningen en dat lijkt de goede kant op te gaan.
Betekenis voor klimaat en verder
Een simpele rekensom laat zien dat als het complex volledig zelfvoorziendend is, dit ca.10.000m3 scheelt in gasverbruik. Maar het project kan een veel grotere betekenis hebben omdat in het landelijk gebied vele onbenutte mestputten of vergelijkbare ruimtes zijn waar ook warmteopslag mogelijk is.
Ellen geeft aan “we moeten dit soort oplossingen koesteren, er is veel discussie over verrommeling en vervuiling van het landschap, deze oplossing is letterlijk onder de grond en niet zichtbaar in het landschap.”
Hoe verder
De komende anderhalf jaar wordt het idee verder uitgewerkt. Het resultaat van het project is een uitgewerkt concept voor een werkend systeem van warmteopslag in een mestput. Ook communicatie over het project vormt een belangrijk onderdeel van het project. De investering in de installatie zelf is geen onderdeel van dit project.
